Rzeka i przepływ. Kadr, który się nieustannie zmienia.
Moja rzeka to Wisła. Utrzymuję z nią stały kontakt. To dla mnie stapianie się z przyrodą w ruchu i bezruchu zarazem. Odnajduję tam siebie jako integralny element Wszechświata. Czuję połączenie z płynącą wodą, ze słońcem, niebem, lecącymi ptakami, ziemią pod stopami, drzewami. Czuję energię Kosmosu i jego przepływ przez moje ciało.
Woda strumieni i rzek wydobywająca się z głębi ziemi, przepływająca kilometry przez lądy, wpływająca do jezior, mórz, oceanów powoduje, że my wszyscy mieszkańcy Ziemi jesteśmy połączeni. 2020 rok. Seria tragicznych zdarzeń, seria pojedynków człowiek-Natura. Oczywiście człowiek zawsze przegrywa. Ale przegrywa też Natura.
Pożary w Australii; pandemiczna blokada ludzi; masywny wzrost przemocy domowej; strzelaniny na ulicach w Stanach; klęska ekonomiczna klasy średniej i najuboższych; walki ludzi z ludźmi o ich podstawowe prawa; zamieszki i protesty #blacklivesmatter; łamanie praw społeczności LGBT+, łamanie praw kobiet, łamanie praw zwierząt. Napięta sytuacja polityczno społeczna w Polsce, na Białorusi i w wielu innych miejscach na świecie.
Wielkie pożary na Syberii. Gwałtowny, rekordowy wzrost temperatury w obszarze Arktyki. Wieczna zmarzlina arktyczna roztapia się. Naukowcy alarmują – sytuacja tego regionu ma znaczący wpływ na całą planetę. W czerwcu, w Norylsku na Syberii miała miejsce największa w tej części świata katastrofa ekologiczna.
To już drugi taki przypadek tutaj, pierwszy miał miejsce w 2016 roku. 29 maja 2020 z elektrociepłowni rosyjskiego koncernu Nornikiel wyciekło ponad 20 tysięcy ton oleju napędowego do rzeki. Władze przez pierwsze dni nie rozpoczęły żadnych działań ratunkowych. Rzeka jednak miała krwisto czerwony kolor zarejestrowany przez satelity Nasa oraz przez lokalnych mieszkańców, którzy publikowali w internecie filmy z czerwoną rzeką. Z rzeki toksyczne paliwo przepłynęło do jeziora Piasino, a następnie do morza Karskiego, które jest częścią oceanu Arktycznego.
Miesiąc później ten sam kombinat dokonał zrzutu toksycznych substancji wprost do tundry. Koncern od lat zatruwa region, a jego działalność pozostaje bezkarna. Putin obwinia za tę katastrofę oligarchę rosyjskiego Władimira Potanina – właściciela koncernu Norilsk Nickel – jednego z najbogatszych ludzi na świecie. Chodzę nad rzekę obserwować przyrodę. Jest za każdym razem inna. Zmiana pejzażu wynika ze stanu rzeki. Kiedy rzeka wzbiera, przepływają pnie, konary drzew, duże obiekty przesuwają się z jej nurtem. Nadbrzeżne tereny zanurzają się lub znikają pod powierzchnią wody. Kiedy jest susza, w niektórych miejscach widać dno, jego strukturę, wystające głazy i kamienie, wypłycenia zamieniają się w piaszczyste łachy.
Porzucone podczas wezbrań i powodzi wielkie konary drzew i pni wyglądają wówczas jak wypłowiałe szkielety i skamieliny dinozaurów oraz innych legendarnych i mitycznych stworów. Tworzą surrealistyczne archeologiczne cmentarzyska, bestiarium, które wyrzuciła rzeka na brzeg. Artefakty przemijania, transformacji i przeznaczenia. Rzeka mówi wiele o kondycji Ziemi. Patrząc na moją rzekę wiem, że katastrofa w Norylsku dotyczy również mnie, tu nad Wisłą.
#oneplanet #planetearth
4 sierpnia obraz-wlakat “Czerwona rzeka w Norylsku” został powieszony na środkowym filarze Mostu Grota Roweckiego nad Wisłą, jako kolejna 54 ingerencja w przestrzeni publicznej w ramach “Wystawy malarstwa”
Serdecznie polecam aukcję tego obrazu na aukcji Street Arty w Desa Unicum, która odbędzie się 1 września o 19:00. Wystawa przedaukcyjna w Desa Unicum / 1 Piękna St. in Warsaw.
