Zapis znikania obrazu na tle zmieniającego się pejzażu / projekt w przestrzeni publicznej / Warszawa, 2015-2019
Obserwuję i rejestruję proces znikania obrazów na tle pejzażu. Nazywam ten proces poezją znikania. Metaforycznie opisuje naszą-ludzi obecności na ziemi – współdzielenie przestrzeni, przemijanie, dawanie miejsca na następne – w symbiozie z cyklami natury i Wszechświatem. Ten proces znikania śladów zostawionych przez człowieka pokazuje niezwykłą witalność i siłę przyrody, potęgę Kosmosu, wobec której – z większej perspektywy – nie stanowimy zagrożenia. To daje poczucie ulgi. Zostawimy plastikową cienką warstwę zapisaną w przekroju skorupy ziemskiej jako dowód na istnienie antropocenu – epoki człowieka.
Ekspozycja wlakatu* obrazu „Hommage à Magritte #2” na opuszczonym bilboardzie usytuowanym na łące przy ulicy Przyczółkowej na trasie Wilanów-Konastancin, Warszawa.
* wlakat to słowo opisujące wlepkę w formie wielkoformatowego plakatu
Koncepcja i montaż filmu: Michał Lehr-Kowalski
